آشی که سینماچیان پخته‌اند

در رقابتی نا برابر بین آقا رضا از یک طرف و وزارت ارشاد و سازمان‌های دولتی و خصوصی فیلم‌سازی و... از طرفی دیگر، شواهد ثابت کرده آقا رضا پیروز این میدان است.
آقا رضا مردی میان‌سال و کم‌مو است که به شغل آشپزی مشغول است و یک مغازه آش‌فروشی در زیر زمینی نزدیک یکی از بزرگ‌ترین و تاریخی‌ترین و سیاسی‌ترین میدان‌های شهر دارد که اتفاقا اطراف این مغازه چندین سینما هم هست.
خلاصه این‌که این مغازه ‌هر روز شاهد صفی طویل از مشتاقان آشی است که آقا رضا پخته. اما آشی که همه دست‌اندرکاران سینما برای سینما پخته‌اند، همچنان بی‌مشتری است.
کاش مسئولین از نزدیک با آقا رضا ملاقاتی کنند و در حین خوردن آش این سوال را از خود بپرسند که: چرا آش ما مشتری نداره؟

پی‌نوشت‌ها:
۱- سوژه این متن وقتی به ذهنم سید که صف آش نیکو صفت را با صف سینما بهمن مقایسه کردم.
۲- من هیچ نسبت و رفاقت و نشست و برخاست و حشر و نشری با مسعود فراستی ندارم.