Recently in تلخ و شیرین‌ها Category

اینایی که تو تاکسی کنارت نشستن و با صدای بلند از پشت موبایل با طرف دعوا و مرافعه می‌کنند رو دوست ندارم.
اینایی که تو تاکسی کنارت نشستن و صدای کیبورد گوشیشون رو آخرین درجه است و دارن اس‌ام‌اس می‌دن رو دوست ندارم.
اینایی که تو مترو دنبال آهنگ مناسب برای گوشیشون می‌گردن رو دوست ندارم.
اینایی که شنیدن آهنگ‌های موبایلشون رو به هم‌صحبتی با بقل دستی‌شون ترجیح می‌دن رو دوست ندارم.

شیرین‌ها:
اینایی که صدای آهنگ موبایل‌شون، موسیقی فیلم پاپیون هست رو دوست دارم.
اینایی که با وجود همه اپلیکیشن‌ها و برنامه‌های جدید گوشی‌شون، باز هم تتریس یا مار بازی می‌کنند رو دوست دارم.
اینایی که اس‌ام‌اس‌های قشنگ‌شون، دقیقا موقع دلتنگی به آدم می‌رسه رو دوست دارم.
اینایی که همه کلیدهای گوشیشون نو مونده به‌جز کلید سبزه رو دوست دارم.
اینایی که همه کلیدهای گوشیون کهنه شده به جز کلید سبزه رو دوست دارم.

پی‌نوشت‌ها:
۱- الکساندر گراهامبل می‌خواست از طبقه سوم با دستیارش که طبقه اول که بود راحت صحبت کنه. ببینید چی بر سر اختراعش اومده!
۲- هنوز هم هستند کسانی که موبایلشون رو کنار کمبندشون نصب می‌کنند. این قضیه قابل بررسی است.
۳- اگر تلخ و شیرین‌هایی در باب موبایل دارید خوشحال می‌شم بخونم.