اندر احوالات اخیر ما

با دلی شاد و خیالی خوش، مشغول خط زدن ایام باقیمانده تا اجرای قانون جدید معافیت خدمت سربازی بودیم که از اضافه شدن بندی جدید به قانون فوق‌الذکر مطلع شدیم. نتیجه حاصله از اضافه شدن این بند نحس، استثنا شدن امثال غیبت خورده‌ای همچون ما برای استفاده از قانون فوق شد!
به همین دلیل مسخره، تمام نقشه‌های جدی‌مان از قبیل کنکور و ادامه تحصیل با خیال معاف شدن، نقش بر آب شد!
ما هم که چندی پیش در محضر حاجی آقا، به دلایل سیاسی، اخلاقی، وجدانی، اجتماعی، رفاقتی، عشقی و دیگر مسایل که به علت امنیت‌های سیاسی، اخلاقی، وجدانی، اجتماعی، رفاقتی، عشقی و دیگر مسایل - که نه در محضر حاجی آقا تشریح شد و نه در این مکان عمومی قابل شرحند - استعفای خود را از شغل روزنامه‌چی اعلام (اعلان) کرده بودیم، فی‌الحال تنها به همان کار صفحه‌بندی مجله آن هم به‌صورت پاره وقت بسنده کرده‌ایم. از طرفی تمام محدودیت‌هایی که به‌دلیل همان برنامه‌های ذکر شده برای خود مقرر کرده بودیم، از جلویمان برداشته شده.
ظاهرا خودمان مانده‌ایم و کلی وقت اضافه آن هم بدون پنالتی. اما معلوم نیست به دلیل کدام معادله مجهولی، حتی وقت سر خاراندن هم نداریم چه بسا بدتر از گذشته!

پی نوشت: آشپز قهوه‌خانه، کریم را گفتم املت را سفت درست کند، بی‌شعور شل پخت. پاک ما را پیش طرف شرمنده کرد. توی سرش که می‌زدم گفتم کی آدم می‌شوی؟ احمق عرض کرد هر وقت که بفرمایید!