نوشته‌ای بر حسب یک اتفاق

منم باهات موافقم که خودمون میتونیم باعث خیلی از اتفاقا باشیم
ولی در مورد من حداقل اینجوریه که اتفاقایی که روش هیچ تاثیری نمیتونم داشته باشم خیلی داغونم میکنه...

الان اشک شوق تو چشمام حلقه زده، من تونستم کامنت بذارم پسر من تونستم :دی

با پی نوشت دومت کاملا موافق........اما چه می شود کرد؟

مهدی
اوووووووووووه خیلی وقت بود به اینجا نیومده بودم
کلی با مطلبات حال کردم
البته ببخش ما درک روزنامه نگاری و فرهیخته شمارو نداریم
ما فقط میخونیم و برداشتمون ناقصه ولی شما از منظر بهتری کره زمین و موجوداتشو میبینید
خلاصه خوشحالم بچه محل ما میرزا بنویس شده و خوب هم مینویسه کاهات منو یاد مرحوم جلال آل احمد میندازه و این افتخاره واسه من که همش توسری خور بودیم در جنوب شهر ولی به لطف خدا و تلاش خستگی ناپذیر و همون استرسه تنهایی و بی پولیمون تونستیم موفق باشیم
من به داشته هام حالا خیلی افتخار میکنم

میدونی چرا چون بهم ارث نرسیده زیرآب زنی هم نکردم هدیه و هبه هم نگرفتم و خودم تلاش کردم تا بدست آوردم
دوست داریم

سلام
حق با آقای پرشان است مطالب شما خیلی خیلی خواندنی ست.
تمام مطالب صفخه را خواندم

بله من باور دارم که باورهای من آینده ام را رقم می زند.
آری سرها در گریبان ست که سرما سخت سوزان است.

f drt rt yr