نیلوفر اسدی
شاخههای هنری مانند ریاضی نیستند تا بتوان آنها را به راحتی دستهبندی کرد. مثلا مثلثات، جبر، هندسه و... . شاخهها و سبکهای مختلف هنری، گاه چنان به هم نزدیک میشوند که نمیتوان با اطمینان آنها را دستهبندی کرد، چه برسد به اینکه شاخههای یک رشته هنری را بخواهیم تقسیمبندی کنیم.
به عنوان مثال در رشته عکاسی، گاه یک عکس، هم عکس مستند اجتماعی است، هم عکس خبری و هم عکس جنگ. عکس زیر که خبر از شرایط اجتماعی مردم ویتنام در جنگ دارد، سه عنصر خبر، جامعه و جنگ را در خود دارد.
اما هرچه که هست، شاید بتوان انواع عکاسی را به سه دسته کلی زیر تقسیم کرد:
۱. یادگاری
عکسهایی که به عنوان یادگاری یا خاطره برداشته میشوند قسمتی از عکاسیاند و شرط اول گرفتن چنین عکسهایی «بودن موضوع» برای عکاسی است. پیش از اختراع عکاسی، ضبط خاطرات مهم و حوادث بزرگ را از نقاشان انتظار داشتند و آنها باید در تابلوهای خود نشان میدادند.
۲. خبرنگاری
اگر بخت با شما یار باشد و انسان صبورو خوشبینی باشید و در موقع مناسب در جای مناسب با دوربین خود حضور داشته باشید، شاید شما نیز بتوانید چنین عکسهایی تهیه کنید اما این نوع عکاسی به عنوان مشغلهی روزانه و موضوع رایج فعالیت شما محسوب نمیشود و چنین عکسهایی بعید است که زمان زیادی از دوران اشتغال شما به عکاسی را دربرگیرد.
۳. هنر آفرینش
در عکاسی یادگاری و عکاسی خبری، موضوع مهیاست و قدرت ابتکاری برای بهوجود آوردن عکس نیاز نیست. آنچه از دست استادان هنرمند و مبتکر بر میآید نوع سوم است که آن را هنر آفرینش در عکاسی مینامند. در این حالت عکس بیش از آنچه به موضوع بپردازد بر خود متکی است.