غزل ۷۱ از دفتر حرف دل

شده دیـوانه دل دلـــدار باید
نشیند بــا کسی غمخــوار باید
بگویـد درد هجـر و دوری یــار
ز مستی دم زند هشیـــار بـاید
بگیــرد دامـــن صبــح وصـالش
نشینـد بـر رهــش دیـدار باید
کشیده نـــازش این تن برسردار
که زان احیـا شویم زنهار باید
همه خوار و خس و بیگانه خوئیم
بـه آتش منزل است صد زار باید
ز معشـوق و غـم و دیوانه خوئی
انالحق می‌کشیم بــر دار باید
شدم بر دار و گشتم مـاه دی تا
بــه نیکـی بنگرم کـردار باید