گاهی اوقات شنیدن یک موسیقی، خواندن یک شعر و یا دیدن یک عکس یادگاری یا هرچیز دیگر، گذشتهای را به یاد میآورد که ممکن است تلخ و یا شیرین باشد.
اما گاهی اوقات حتی یاد آوری خاطرههای تلخ هم برایمان شیرین است. و خاطره یعنی اینکه گذشتهها گذشته... و فقط با کشیدن یک آه از ته دل، و یا -اگر دل صافی داشته باشیم- با ریختن چند قطره اشک سعی میکنیم تسلی بخش حال و حوصلهمان شویم.
اما هرچه که هست و هرچهکه حقیقت دارد این است که آن روزها رفتهاند و با هیچ آهی بر نمیگردند. آن روزها رفتهاند. آن روزهایی که خوش بودیم و ساده. آن روزهایی که با دوستانمان بودیم. آن روزهایی که با دوستانمان میگفتیم، میخندیدیم، میگشتیم و سفر میکردیم.
همهی آن روزها رفتهاند و تنها خاطره است که میماند.